واحد فناوری هلدینگ میلاد یاران جاوید

Near Field Communication یا به اختصار NFC یک نوع ارتباط میدان نزدیک می باشد که برای ارتباط بی سیم بین دو دستگاه الکترونیکی با فاصله ۴ سانتیمتر یا کمتر ارائه شده است. دستگاه هایی که به این فناوری مجهز هستند می توانند برای شناسایی هویتی به صورت الکترونیکی یا کارت های پرداخت بانکی عمل کنند. این فناوری بیشتر در گوشی های تلفن همراه مورد استفاده قرار می گیرد و جایگزینی مناسب برای پرداخت از طریق برنامه های آنلاین و بلیط های الکترونیکی می باشد. NFC همچنین می تواند به عنوان کانالی برای مبادله فایل های کوچک مانند لیست مخاطبین و یا حتی فایل های حجیم تر مانند عکس و فیلم مورد استفاده قرار گیرد.

پروتکل ها و روش های مشابه زیادی برای این نوع عملکرد طراحی شده اند اما از بین آنها فناوری هایی مانند بارکد و RFID محبوبیت و کاربرد بیشتری پیدا کردند. NFC با مجموعه ای از پروتکل های اتصال بی سیم یک استاندارد کلی برای این نوع روش های اتصال ارائه کرده است. سرعت انتقال اطلاعات در این روش بر طبق استاندارد ISO/IEC 18000-3 بین ۱۰۶ تا ۴۲۴ کیلو بیت بر ثانیه می باشد.